Στην νεότητα και στην ορμητικότητα της,στον έρωτα και την επανάσταση,στο κόκκινο χρώμα και στην αλήθεια του...
|
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
Στην αποστασιοποίηση...
Στην νεότητα και στην ορμητικότητα της,στον έρωτα και την επανάσταση,στο κόκκινο χρώμα και στην αλήθεια του...
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008
Καλό ταξίδι Αρχιεπίσκοπε...
Όλες αυτές τις μέρες του εθνικού πένθους δεν είδα ένα δάκρυ, ούτε στο ελάχιστο υγρά βουρκωμένα μάτια, από κανένα ρασοφόρο, πολιτικό, παραστεκάμενο του αποβιώσαντος Αρχιεπισκόπου. Καλά τι πένθος είναι αυτό? Χωρίς καθόλου συγκίνηση? Και να πεις βουβός θρήνος ! Αφού οι πάντες μιλάνε, δε βάζουν γλώσσα μέσα για τον Μακαριστό, εκπομπές, αφιερώματα, τι δρόμους άνοιξε στην εκκλησία της Ελλάδος, ποσό δύσκολα θα βρεθεί ισάξιος διάδοχος κ.λ.π. Παχιά λόγια, δεν ήμουν οπαδός, ούτε και θαυμαστής του αποβιώσαντος, πολύ περισσότερο των όσων πίστευε και έπραττε. Στέκω με σεβασμό στο δράμα της μοναξιάς, στις δύσκολες ώρες, και δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω πως η δική του μοναξιά ήταν λιγότερο δύσκολη από πολλών ανώνυμων μοναχικών ανθρώπων , πως ο δικός του φόβος, πανικός, θυμός και τελικά υποταγή προς την αρρώστια και το τέλος που το’ βλέπε να έρχεται ήταν διαφορετικός από όποιου άλλου, μπορεί να ήταν και πιο δύσκολος. Ελπίζω μόνο η νοσοκόμα (αλλοδαπή ή όχι) σ΄ εκείνες τις τελευταίες στιγμές να του κρατούσε το χέρι. Νομίζω πως πίσω από τη λάμψη και το λούστρο, τα ανθρώπινα αισθήματα σκοτώνονται και είναι αυτό το μεγαλύτερο τίμημα της γυαλιστερής επωνυμίας. Καλό ταξίδι Αρχιεπίσκοπε θα μας λείψεις τη Μ. Πέμπτη που τόσο ωραία έψαλες το «σήμερον κρεμάται επί ξύλου …..» και η ματιά σου τότε γίνονταν υγρή, όπως δεν έγινε τώρα ούτε στους άμεσους συνεργάτες σου.
Αφιέρωμα στη μνήμη σου τα λόγια του Παπαδιαμάντη που ακολουθούν
|
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008
Τι λέτε?
Αν δεν το είδατε το Σάββατο στην Ελευθεροτυπία ρίχτε μιά ματιά, αλλιώς ακούστε το κομμάτι,το ίδιο είναι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/01/2008εδώ για να ακούσετε
Φύλλο Σαββάτου
26 - 01 - 2008
ΣΤΗΛΕΣ
ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΑ
ΕΠ - ΕΝΔΥΣΗ
ΤΕΤΡΑΔΙΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Σάββατο βράδυ - Κυριακή πρωί
Δύο κείμενα για τον Θέμο
Που a propos δεν τον έχω συναντήσει ποτέ, ούτε έχουμε μιλήσει ποτέ στο τηλέφωνο (Το ερωτηματολόγιο του Προυστ απαντήθηκε γραπτώς)
Τα δύο κείμενα που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό 01. Το 1994 και το 1995 αντίστοιχα. Τότε ο Θέμος έγραφε απλώς σαχλαμάρες με μεγάλη επιτυχία, και δεν είχε εμπλακεί στις εκδόσεις. Κάποιος μπορεί να τα δει ως λίβελους, είναι όμως και η μοναδική αληθινή υπεράσπιση που γράφτηκε ποτέ για τον Θέμο και έχει βάση -έστω ιατροφαρμακευτική. Διότι όλα όσα γράφουν υπέρ του οι φίλοι του αυτές τις μέρες, απλώς τον εκθέτουν περισσότερο. Το μόνο, μέσα μου, που μπορεί να τον υπερασπίσει είναι αυτό που είπα και πριν από 15 χρόνια: ότι αυτοί που τον βρίζουν και τον κυνηγάνε είναι συνήθως (εξαιρώ μόνο αυτήν την εφημερίδα και ελάχιστους άλλους!) τα ίδια σκατά με αυτόν -απλώς ξέρουν να φυλάγονται καλύτερα. Και το ίδιο ισχύει με όσους στα παράθυρα της τηλεόρασης σχολιάζουν την εμετική ιστορία των ημερών: οι περισσότεροι θα έπρεπε να το βουλώνουν διότι είναι βουτηγμένοι στον ίδιο κοπρόλακκο, ανήκουν στο ίδιο ελεεινό σύστημα, ζουν μαζί, συναλλάσσονται, κάνουν διακοπές στα ίδια κότερα, τα παίρνουν από τους ιδιους μεγιστάνες, πλουτίζουν αδίκως και ασελγούν με τον ίδιο τρόπο. Γι' αυτό έχει σημασία που λέω παραπάνω ότι ποτέ δεν αντάλλαξα λέξη με τον Αναστασιάδη. Οταν θες να έχεις τη γλύκα να είσαι τιμητής του άλλου, τουλάχιστον πρέπει να ζεις διαφορετικά από αυτόν. Να έχεις άλλον κόσμο και άλλους τρόπους και άλλο κωδικα τιμής. Και να μην έισαι «φίλος» του, on and off, ανάλογα με τα ντιλάκια που διαπράττεις. Και το ίδιο ισχύει για τον Λάκη Λαζόπουλο, που οι επιλεκτικές του επιθέσεις θυμίζουν όλο και περισσότερο τους τρόπους, την ατζέντα, την αισθητική και την (μαύρη) επιτυχία του «Πρώτου Θέματος».
--------------------------------------------------------------------------------
«Ολες οι προδοσίες μού βγήκαν σε καλό!»
-Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
«Πολλά χρήματα, υγεία, νιάτα, ομορφιά, κότερα, βίλες, πολλές ωραίες γυναίκες, μηδέν υποχρεώσεις και φυσικά κι ένα καλό βιβλίο που να γράφει για το "αδιέξοδο" της ζωής εν γένει».
-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
«Οτι δεν θα συμβούν τα προαναφερόμενα, στο τέλος θα μείνω με τις φαντασιώσεις και το βιβλίο φυσικά».
- Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο;
«Τον Ζάρκο Πάσπαλιε από πλευράς διανοουμένων, όπως και οποιοδήποτε ανερχόμενο 16χρονο μοντέλο. Απίστευτη ομορφιά».
-Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι' αυτό;
«Ολες οι προδοσίες έναντι του εαυτού μου και των πεποιθήσεών μου που έκανα με βόλεψαν αφάνταστα και μου βγήκαν σε καλό».
- Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους;
«Οπως αντιλαμβάνεστε για καμία απολύτως. Ο καθένας είναι ελεύθερος να γίνεται όσο πιο πολύ "νούμερο" μπορεί και τους συγχαίρω γι' αυτό».
- Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
«Δεν γαμιέται».
- Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
«Προσπαθώ να μη νοσταλγώ, αλλά μου βγαίνει λιγάκι "μελό". Δεν μπορώ να διώξω από το μυαλό μου κάτι παλιές ξεθωριασμένες εικόνες του εαυτού μου πιο αδύνατου. Εκεί δακρύζω και τρώω».
-Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που κάνετε;
«Οτι εξακολουθώ να λέω τα ίδια ψέματα, με την ίδια πειθώ, και ότι βρίσκονται πολλοί έτοιμοι να τα αποδεχθούν. Με συγκινεί ιδιαίτερα αυτό».
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
«Στη Μάνη, στα πιο ερημικά της μέρη. Είναι κάτι εκεί που με ξετρελαίνει».
-Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
«Τη φιλαλήθεια. Συνήθως δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα από τα ψέματα. Είναι πολύ ενοχλητικοί οι φιλαλήθεις και ψεύτες».
- Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας;
«Εγώ πιστεύω η ευφυΐα μου, και η ροπή προς την επιτυχία. Οι άλλοι λένε ότι είμαι απλώς εγωιστής. Κτηνωδώς εγωιστής».
-Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας;
«Την ικανότητά τους να με απεχθάνονται και συγχρόνως να με ανέχονται. Επίσης τις ωραίες τους γυναίκες, όταν έχουν».
-Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
«Χρωστάς τα πάντα στον εαυτό σου. Να του τα δώσεις όλα, και να τα απολαύσει όλα».
- Πότε κλάψατε τελευταία φορά;
«Οταν νιώθω ότι με προδίδουν και με εγκαταλείπουν, πριν προλάβω να τους το κάνω εγώ. Το θεωρώ ανάγωγο και απάνθρωπο».
- Ποιος είναι ο καλύτερος μύθος για τη διασημότητα;
«Να ξεχνιέται από το κοινό. Μόνον έτσι γίνεται πράγματι διάσημος κάποια στιγμή».
- Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας.
«Απειρο, αέναο, ανυπολόγιστο, άσχετο, αβάσιμο».
- Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι;
«Αυτοί ξέρουν ποιοι και αν, και πόσοι είναι».
- Ποια μουσική θα θέλατε να παίζουν στην κηδεία σας;
«Καν καν, και να χορεύουν κορίτσια με ζαρτιέρες. Αντε κι αγόρια. Αλλά όλοι-όλες με το θεάρεστο αυτό ένδυμα. Και τίποτα άλλο, μπας και σηκωθώ απ' τον τάφο».
- Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο σας;
«Το μυαλό μου, το οποίο το εμπορεύομαι συστηματικά, και ελπίζω σε αρκετά καλή τιμή. Για όσο καιρό θα πουλάει».
-Τι θεωρείτε σαν τον έσχατο βαθμό δυστυχίας;
«Φτωχός, άρρωστος, άσχημος και στρέιτ. Τουλάχιστον ο γκέι κάπου θα το διασκεδάζει όσο μπορεί».
- Πού θα θέλατε να ζείτε;
«Στο Διάστημα. Να μπορώ να πάω σε όποιον πλανήτη ή σύμπαν θέλω, να δω τι υπάρχει. Και πόσο κοστίζει».
- Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση;
«Κάνω βόλτες και χαζεύω τη θάλασσα, και διάφορες γκόμενες. Η οφθαλμολαγνεία εν γένει».
- Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα;
«Οποτε με συμφέρει και το επιτρέπουν οι συνθήκες. Αλλά κι όταν λέω αλήθεια, πάλι ψεύτικη είναι».
- Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εξωτερική εμφάνιση;
«Δεν θέλω να εκμεταλλευτώ το χώρο που με καλοσύνη μού διαθέτετε».
- Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά;
«Μαύρη Τρύπα, Νοκ Αουτ, Εγώ, Φέρε καμιά σοκολάτα».
- Γιατί μετανοείτε περισσότερο;
«Γιατί κάποτε έχασα χρόνια και χρήματα για να φθείρω τον εαυτό μου με βλακώδη πολιτικά, υπαρξιακά και διάφορα σχετικά "ερωτήματα"».
- Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος;
«Στον ύπνο μου, σε στιγμές σεξουαλικών παρεκτροπών, μετά από γεύματα, με καινούργια αυτοκίνητα, σκάφη και γυναίκες».
- Ποιο ταλέντο θα θέλατε να έχετε;
«Να είμαι πιο αδίστακτος απ' ό,τι είμαι. Αυτή η τρυφερότητα και η ευαισθησία με πάνε πίσω».
- Ποια είναι η συνηθισμένη σεξουαλική σας φαντασίωση;
«Η προηγούμενη απ' αυτή που σήμερα με τρελαίνει. Κι είναι μακριά η σειρά. Πάντα έχει να κάνει με επιβολή και υποταγή».
- Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
«Δεν θυμάμαι ποτέ το ποιος έγραψε αυτό που διάβασα. Αλλά και ούτε το τι ακριβώς διάβασα. Μικρός επηρεάστηκα πολύ απ' τον Καμί. Μου 'κανε ζημιά αυτός ο μαλάκας».
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας;
«Ο εαυτός μου, κάτι μεταξύ Σούπερμαν, Ρίτσαρντ Γκιρ και Σβαρτσενέγκερ, με λίγο από Σάρον Στόουν και Ντάμπο το ελεφαντάκι».
- Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωές σας;
«Θαυμάζω όσους κάνουν πολλά, πάρα πολλά χρήματα μόνοι τους, απ' το μηδέν, εκμεταλλευόμενοι τα πάντα (και ξεφεύγουν στο τέλος)».
- Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα;
«"Σίτιμπανκ", "Αμέρικαν Εξπρές", αλλά και η "Λόιντς Μπανκ". Ιδίως όταν μου τα δίνουν γραπτά και με υπογραφή. Κι ο Ολυμπιακός».
- Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
«Τους διανοούμενους, τους συγγραφείς και τους ποιητές που παίρνουν πολύ στο σοβαρά τον εαυτό τους. Αντίθετα μ' αρέσουν οι συνάδελφοί τους που κάνουν πλάκα και στον "δημιουργό" εαυτό τους».
- Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση;
«Πιθανολογώ, όσο μπορώ να αντιληφθώ, ότι είναι μάλλον ανύπαρκτη, θέλω να πω ότι δεν νομίζω ότι σκέφτομαι. Υπάρχει ένα συμπαθητικό κενό, όπως άλλωστε διαβάζετε εδώ».
- Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας τι θα ήταν αυτό;
«Τα πιο πολλά θα τ' άλλαζα, πέρα από την πρόσφατη και μεγαλύτερη κατάκτησή μου. Να μη με νοιάζει».
- Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένειά σας τι θα ήταν αυτό;
«Να νομίζει για πάντα ότι είναι ευτυχισμένη».
- Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία;
«Το ότι κατάφερα να ξεφύγω από διλήμματα που δεν έχουν σημασία, αλλά μπορούν να σε συνθλίψουν. Τώρα είμαι αλλού μπουμπού».
- Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς θα επιστρέψετε στη ζωή τι θα θέλατε να είστε;
«Ωστε έχω ήδη φύγει; Αλήθεια; Και δεν το αντελήφθην... Θεός. Μόνον θεός. Ούτε καν έστω ημίθεος».
--------------------------------------------------------------------------------
Με τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ
Οι κυνικοί της μερέντας
Με τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ
Η δημοσιογραφία του Θέμου είναι η πιο ολοκληρωμένη έκφραση της σύγχυσης των φλώρων. Ενα χαρμάνι από midlife crisis, μετακομματική μελαγχολία, nerd culture και κάποιο «κρυφό τραύμα». Η πόζα αυτή εκφράζεται με μια απενοχοποιημένη ωμότητα, γυμνασιακά ανέκδοτα, μονομερείς οικειότητες, ευφυολογικούς τραμπουκισμούς, ατμόσφαιρα στριπτιτζάδικου και καγχασμό προς ό,τι αδιακρίτως κινείται. Πάσχει από τέσσερις συγκεκριμένες πλάνες: ταυτίζει αφελώς την ειλικρίνεια με τη χαμουρολαγνεία, καταφάσκει ξεχειλωμένα προς τη ζωή, οδηγούμενη σε μια ηδονοθηρία του παχέος εντέρου, θεωρεί ότι το τέλος τω κομμάτων και των πίστεων επιτρέπει το ηθικό ξέκωλο των πάντων, και ταυτίζει τη μόδα με την ομορφιά.
Είναι όμως στα αλήθεια κυνικός;
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γενννούν οι κότες. Η Ιστορία διδάσκει ότι οι όντως κυνικοί δεν λέγανε πολλά. Κι ακόμα δεν λένε. Χαμογελούν, ακολουθούν του τύπους, αποφεύγουν τη δημοσιότητα, τηρούν τα πατροπαράδοτα έθιμα και την κατάλληλη στιγμή σού τινάζουν τα μυαλά στον αέρα. Είναι αργοί, μεθοδικοί, μονίμως υποκριτικοί, υπόγειοι, αμείλικτοι, μανούλες στην εξόντωση. Μερικοί τιμώνται ως δημόσια πρόσωπα (κυριλέ ταγοί, υπεράνω υποψίας κ.λπ.) κι ας έχουν οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία. Οι καθαρόαιμοι κυνικοί της νεοελληνικής ζωής δεν γράφουν ρατσιστικά ανέκδοτα σαν τον Αναστασιάδη. Φυσικά δεν κάνουν χυδαίες κρίσεις σαν τον Μυλωνά (Τα Παιδιά της Νύχτας). Φυσικά δεν παίρνουν συνέντευξη από τα παιδιά του Πολυτεχνείου σαν τον Μαστοράκη. Ξέρουν να αμύνονται, ξέρουν να ανέρχονται, ξέρουν να διαρκούν.
Ενώ οι Κυνικοί της Μερέντας (μπούληδες που την είδαν Φίλιπ Μάρλοου) καίγονται σαν πυροτεχνήματα, άγονται και φέρονται από τα πάθη τους, δεν ξέρουν να φυλάνε τα νώτα τους και φυσικά δεν αποκτούν ποτέ τη δημόσια εκτίμηση. Δεν το ξέρουν αλλά είναι losers εν τω σουξέ τους. Κι αυτό τούς κάνει κάπως συμπαθητικούς, για έναν πρόσθετο λόγο.
Πιστεύω ότι σε μια δύσκολη στιγμή (αν υποθέσουμε ότι κοβόταν το νερό για πέντε μέρες στην Αθήνα) οι Αναστασιάδηδες μπορεί να έδιναν νερό στον διπλανό τους, ενώ οι καλλιεργημένοι ανθρωπιστές της κατεστημένης δημοσιογραφίας πιθανόν θα προσπερνούσαν αδιάφοροι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/01/2008εδώ για να ακούσετε
Φύλλο Σαββάτου
26 - 01 - 2008
ΣΤΗΛΕΣ
ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΑ
ΕΠ - ΕΝΔΥΣΗ
ΤΕΤΡΑΔΙΟ
ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Σάββατο βράδυ - Κυριακή πρωί
Δύο κείμενα για τον Θέμο
Που a propos δεν τον έχω συναντήσει ποτέ, ούτε έχουμε μιλήσει ποτέ στο τηλέφωνο (Το ερωτηματολόγιο του Προυστ απαντήθηκε γραπτώς)
Τα δύο κείμενα που ακολουθούν δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό 01. Το 1994 και το 1995 αντίστοιχα. Τότε ο Θέμος έγραφε απλώς σαχλαμάρες με μεγάλη επιτυχία, και δεν είχε εμπλακεί στις εκδόσεις. Κάποιος μπορεί να τα δει ως λίβελους, είναι όμως και η μοναδική αληθινή υπεράσπιση που γράφτηκε ποτέ για τον Θέμο και έχει βάση -έστω ιατροφαρμακευτική. Διότι όλα όσα γράφουν υπέρ του οι φίλοι του αυτές τις μέρες, απλώς τον εκθέτουν περισσότερο. Το μόνο, μέσα μου, που μπορεί να τον υπερασπίσει είναι αυτό που είπα και πριν από 15 χρόνια: ότι αυτοί που τον βρίζουν και τον κυνηγάνε είναι συνήθως (εξαιρώ μόνο αυτήν την εφημερίδα και ελάχιστους άλλους!) τα ίδια σκατά με αυτόν -απλώς ξέρουν να φυλάγονται καλύτερα. Και το ίδιο ισχύει με όσους στα παράθυρα της τηλεόρασης σχολιάζουν την εμετική ιστορία των ημερών: οι περισσότεροι θα έπρεπε να το βουλώνουν διότι είναι βουτηγμένοι στον ίδιο κοπρόλακκο, ανήκουν στο ίδιο ελεεινό σύστημα, ζουν μαζί, συναλλάσσονται, κάνουν διακοπές στα ίδια κότερα, τα παίρνουν από τους ιδιους μεγιστάνες, πλουτίζουν αδίκως και ασελγούν με τον ίδιο τρόπο. Γι' αυτό έχει σημασία που λέω παραπάνω ότι ποτέ δεν αντάλλαξα λέξη με τον Αναστασιάδη. Οταν θες να έχεις τη γλύκα να είσαι τιμητής του άλλου, τουλάχιστον πρέπει να ζεις διαφορετικά από αυτόν. Να έχεις άλλον κόσμο και άλλους τρόπους και άλλο κωδικα τιμής. Και να μην έισαι «φίλος» του, on and off, ανάλογα με τα ντιλάκια που διαπράττεις. Και το ίδιο ισχύει για τον Λάκη Λαζόπουλο, που οι επιλεκτικές του επιθέσεις θυμίζουν όλο και περισσότερο τους τρόπους, την ατζέντα, την αισθητική και την (μαύρη) επιτυχία του «Πρώτου Θέματος».
--------------------------------------------------------------------------------
«Ολες οι προδοσίες μού βγήκαν σε καλό!»
-Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
«Πολλά χρήματα, υγεία, νιάτα, ομορφιά, κότερα, βίλες, πολλές ωραίες γυναίκες, μηδέν υποχρεώσεις και φυσικά κι ένα καλό βιβλίο που να γράφει για το "αδιέξοδο" της ζωής εν γένει».
-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
«Οτι δεν θα συμβούν τα προαναφερόμενα, στο τέλος θα μείνω με τις φαντασιώσεις και το βιβλίο φυσικά».
- Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο;
«Τον Ζάρκο Πάσπαλιε από πλευράς διανοουμένων, όπως και οποιοδήποτε ανερχόμενο 16χρονο μοντέλο. Απίστευτη ομορφιά».
-Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι' αυτό;
«Ολες οι προδοσίες έναντι του εαυτού μου και των πεποιθήσεών μου που έκανα με βόλεψαν αφάνταστα και μου βγήκαν σε καλό».
- Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους;
«Οπως αντιλαμβάνεστε για καμία απολύτως. Ο καθένας είναι ελεύθερος να γίνεται όσο πιο πολύ "νούμερο" μπορεί και τους συγχαίρω γι' αυτό».
- Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;
«Δεν γαμιέται».
- Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
«Προσπαθώ να μη νοσταλγώ, αλλά μου βγαίνει λιγάκι "μελό". Δεν μπορώ να διώξω από το μυαλό μου κάτι παλιές ξεθωριασμένες εικόνες του εαυτού μου πιο αδύνατου. Εκεί δακρύζω και τρώω».
-Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που κάνετε;
«Οτι εξακολουθώ να λέω τα ίδια ψέματα, με την ίδια πειθώ, και ότι βρίσκονται πολλοί έτοιμοι να τα αποδεχθούν. Με συγκινεί ιδιαίτερα αυτό».
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
«Στη Μάνη, στα πιο ερημικά της μέρη. Είναι κάτι εκεί που με ξετρελαίνει».
-Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
«Τη φιλαλήθεια. Συνήθως δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα από τα ψέματα. Είναι πολύ ενοχλητικοί οι φιλαλήθεις και ψεύτες».
- Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας;
«Εγώ πιστεύω η ευφυΐα μου, και η ροπή προς την επιτυχία. Οι άλλοι λένε ότι είμαι απλώς εγωιστής. Κτηνωδώς εγωιστής».
-Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας;
«Την ικανότητά τους να με απεχθάνονται και συγχρόνως να με ανέχονται. Επίσης τις ωραίες τους γυναίκες, όταν έχουν».
-Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
«Χρωστάς τα πάντα στον εαυτό σου. Να του τα δώσεις όλα, και να τα απολαύσει όλα».
- Πότε κλάψατε τελευταία φορά;
«Οταν νιώθω ότι με προδίδουν και με εγκαταλείπουν, πριν προλάβω να τους το κάνω εγώ. Το θεωρώ ανάγωγο και απάνθρωπο».
- Ποιος είναι ο καλύτερος μύθος για τη διασημότητα;
«Να ξεχνιέται από το κοινό. Μόνον έτσι γίνεται πράγματι διάσημος κάποια στιγμή».
- Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας.
«Απειρο, αέναο, ανυπολόγιστο, άσχετο, αβάσιμο».
- Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι;
«Αυτοί ξέρουν ποιοι και αν, και πόσοι είναι».
- Ποια μουσική θα θέλατε να παίζουν στην κηδεία σας;
«Καν καν, και να χορεύουν κορίτσια με ζαρτιέρες. Αντε κι αγόρια. Αλλά όλοι-όλες με το θεάρεστο αυτό ένδυμα. Και τίποτα άλλο, μπας και σηκωθώ απ' τον τάφο».
- Ποιο είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο σας;
«Το μυαλό μου, το οποίο το εμπορεύομαι συστηματικά, και ελπίζω σε αρκετά καλή τιμή. Για όσο καιρό θα πουλάει».
-Τι θεωρείτε σαν τον έσχατο βαθμό δυστυχίας;
«Φτωχός, άρρωστος, άσχημος και στρέιτ. Τουλάχιστον ο γκέι κάπου θα το διασκεδάζει όσο μπορεί».
- Πού θα θέλατε να ζείτε;
«Στο Διάστημα. Να μπορώ να πάω σε όποιον πλανήτη ή σύμπαν θέλω, να δω τι υπάρχει. Και πόσο κοστίζει».
- Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση;
«Κάνω βόλτες και χαζεύω τη θάλασσα, και διάφορες γκόμενες. Η οφθαλμολαγνεία εν γένει».
- Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα;
«Οποτε με συμφέρει και το επιτρέπουν οι συνθήκες. Αλλά κι όταν λέω αλήθεια, πάλι ψεύτικη είναι».
- Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εξωτερική εμφάνιση;
«Δεν θέλω να εκμεταλλευτώ το χώρο που με καλοσύνη μού διαθέτετε».
- Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά;
«Μαύρη Τρύπα, Νοκ Αουτ, Εγώ, Φέρε καμιά σοκολάτα».
- Γιατί μετανοείτε περισσότερο;
«Γιατί κάποτε έχασα χρόνια και χρήματα για να φθείρω τον εαυτό μου με βλακώδη πολιτικά, υπαρξιακά και διάφορα σχετικά "ερωτήματα"».
- Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος;
«Στον ύπνο μου, σε στιγμές σεξουαλικών παρεκτροπών, μετά από γεύματα, με καινούργια αυτοκίνητα, σκάφη και γυναίκες».
- Ποιο ταλέντο θα θέλατε να έχετε;
«Να είμαι πιο αδίστακτος απ' ό,τι είμαι. Αυτή η τρυφερότητα και η ευαισθησία με πάνε πίσω».
- Ποια είναι η συνηθισμένη σεξουαλική σας φαντασίωση;
«Η προηγούμενη απ' αυτή που σήμερα με τρελαίνει. Κι είναι μακριά η σειρά. Πάντα έχει να κάνει με επιβολή και υποταγή».
- Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
«Δεν θυμάμαι ποτέ το ποιος έγραψε αυτό που διάβασα. Αλλά και ούτε το τι ακριβώς διάβασα. Μικρός επηρεάστηκα πολύ απ' τον Καμί. Μου 'κανε ζημιά αυτός ο μαλάκας».
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας;
«Ο εαυτός μου, κάτι μεταξύ Σούπερμαν, Ρίτσαρντ Γκιρ και Σβαρτσενέγκερ, με λίγο από Σάρον Στόουν και Ντάμπο το ελεφαντάκι».
- Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωές σας;
«Θαυμάζω όσους κάνουν πολλά, πάρα πολλά χρήματα μόνοι τους, απ' το μηδέν, εκμεταλλευόμενοι τα πάντα (και ξεφεύγουν στο τέλος)».
- Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα;
«"Σίτιμπανκ", "Αμέρικαν Εξπρές", αλλά και η "Λόιντς Μπανκ". Ιδίως όταν μου τα δίνουν γραπτά και με υπογραφή. Κι ο Ολυμπιακός».
- Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
«Τους διανοούμενους, τους συγγραφείς και τους ποιητές που παίρνουν πολύ στο σοβαρά τον εαυτό τους. Αντίθετα μ' αρέσουν οι συνάδελφοί τους που κάνουν πλάκα και στον "δημιουργό" εαυτό τους».
- Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση;
«Πιθανολογώ, όσο μπορώ να αντιληφθώ, ότι είναι μάλλον ανύπαρκτη, θέλω να πω ότι δεν νομίζω ότι σκέφτομαι. Υπάρχει ένα συμπαθητικό κενό, όπως άλλωστε διαβάζετε εδώ».
- Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας τι θα ήταν αυτό;
«Τα πιο πολλά θα τ' άλλαζα, πέρα από την πρόσφατη και μεγαλύτερη κατάκτησή μου. Να μη με νοιάζει».
- Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένειά σας τι θα ήταν αυτό;
«Να νομίζει για πάντα ότι είναι ευτυχισμένη».
- Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία;
«Το ότι κατάφερα να ξεφύγω από διλήμματα που δεν έχουν σημασία, αλλά μπορούν να σε συνθλίψουν. Τώρα είμαι αλλού μπουμπού».
- Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς θα επιστρέψετε στη ζωή τι θα θέλατε να είστε;
«Ωστε έχω ήδη φύγει; Αλήθεια; Και δεν το αντελήφθην... Θεός. Μόνον θεός. Ούτε καν έστω ημίθεος».
--------------------------------------------------------------------------------
Με τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ
Οι κυνικοί της μερέντας
Με τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ
Η δημοσιογραφία του Θέμου είναι η πιο ολοκληρωμένη έκφραση της σύγχυσης των φλώρων. Ενα χαρμάνι από midlife crisis, μετακομματική μελαγχολία, nerd culture και κάποιο «κρυφό τραύμα». Η πόζα αυτή εκφράζεται με μια απενοχοποιημένη ωμότητα, γυμνασιακά ανέκδοτα, μονομερείς οικειότητες, ευφυολογικούς τραμπουκισμούς, ατμόσφαιρα στριπτιτζάδικου και καγχασμό προς ό,τι αδιακρίτως κινείται. Πάσχει από τέσσερις συγκεκριμένες πλάνες: ταυτίζει αφελώς την ειλικρίνεια με τη χαμουρολαγνεία, καταφάσκει ξεχειλωμένα προς τη ζωή, οδηγούμενη σε μια ηδονοθηρία του παχέος εντέρου, θεωρεί ότι το τέλος τω κομμάτων και των πίστεων επιτρέπει το ηθικό ξέκωλο των πάντων, και ταυτίζει τη μόδα με την ομορφιά.
Είναι όμως στα αλήθεια κυνικός;
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γενννούν οι κότες. Η Ιστορία διδάσκει ότι οι όντως κυνικοί δεν λέγανε πολλά. Κι ακόμα δεν λένε. Χαμογελούν, ακολουθούν του τύπους, αποφεύγουν τη δημοσιότητα, τηρούν τα πατροπαράδοτα έθιμα και την κατάλληλη στιγμή σού τινάζουν τα μυαλά στον αέρα. Είναι αργοί, μεθοδικοί, μονίμως υποκριτικοί, υπόγειοι, αμείλικτοι, μανούλες στην εξόντωση. Μερικοί τιμώνται ως δημόσια πρόσωπα (κυριλέ ταγοί, υπεράνω υποψίας κ.λπ.) κι ας έχουν οδηγήσει ανθρώπους στην αυτοκτονία. Οι καθαρόαιμοι κυνικοί της νεοελληνικής ζωής δεν γράφουν ρατσιστικά ανέκδοτα σαν τον Αναστασιάδη. Φυσικά δεν κάνουν χυδαίες κρίσεις σαν τον Μυλωνά (Τα Παιδιά της Νύχτας). Φυσικά δεν παίρνουν συνέντευξη από τα παιδιά του Πολυτεχνείου σαν τον Μαστοράκη. Ξέρουν να αμύνονται, ξέρουν να ανέρχονται, ξέρουν να διαρκούν.
Ενώ οι Κυνικοί της Μερέντας (μπούληδες που την είδαν Φίλιπ Μάρλοου) καίγονται σαν πυροτεχνήματα, άγονται και φέρονται από τα πάθη τους, δεν ξέρουν να φυλάνε τα νώτα τους και φυσικά δεν αποκτούν ποτέ τη δημόσια εκτίμηση. Δεν το ξέρουν αλλά είναι losers εν τω σουξέ τους. Κι αυτό τούς κάνει κάπως συμπαθητικούς, για έναν πρόσθετο λόγο.
Πιστεύω ότι σε μια δύσκολη στιγμή (αν υποθέσουμε ότι κοβόταν το νερό για πέντε μέρες στην Αθήνα) οι Αναστασιάδηδες μπορεί να έδιναν νερό στον διπλανό τους, ενώ οι καλλιεργημένοι ανθρωπιστές της κατεστημένης δημοσιογραφίας πιθανόν θα προσπερνούσαν αδιάφοροι.
Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008
Καλοί τρόποι.
Δώρο στους εκπαιδευτικούς της παρέας,να μην ξεχνούν, πρώτα γελάμε με τους εαυτούς μας για να μπορούμε ύστερα να γελάμε και με τους άλλους...
|
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008
Ευχή απ' το βορρά
Αφιερωμένο σ'όσους προσπαθούν να λύσουν μυστήρια,να αφαιρέσουν μάσκες...μ' ακούς?
|
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
Σχόλιο στην πολιτική επικαιρότητα
Φυσάει, να τους έπαιρνε και να τους σήκωνε? Ή να μας πάρει και να μας σηκώσει?
|
Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008
Μετά το saloon το moon
Αλαμπάμα σήμερα (δεν έχετε κανένα στοιχείο για να το αμφισβητήσετε ) και η φωλιά και τα λελέκια του αμερικάνικου νότου ,από κάτω το σαλούν με το καν-καν , τα κορίτσια, οι πιστολέρο, και η ΠΟΤΙΣΤΡΑ...
|
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008
Και είπε ο βάτραχος
Και είπε ο βάτραχος "τι πας να κάνεις?" "εδώ την άλλη φορά τις ρώτησες με μαρμάρινο βάτραχο και τις είδες πόσο επιφυλακτικές και διστακτικές ήταν" "τώρα που είμαι και αληθινός! τι περιμένεις να πούν?" Αυτά είπε ο βάτραχος και ύστερα έπιασε το
τραγούδι Επανέρχομαι στο ερώτημα για να δω, γίνατε καλύτερες αυτούς τους 2 μήνες? ή τζάμπα οι αναρτήσεις, οι μουσικές και όλα τα υπόλοιπα?
ΥΓ. Θερσίτη θα είσαι μαζί μου στην επιτροπή αξιολόγησης εσύ πρόεδρος και εγώ μέλος.
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
Κατάνυξη...
Ο ΜΥΘΟΣ
Ο οδοιπόρος περπατάει αδιάκοπα νύχτα και μέρα. Προσπαθεί να μη θυμάται και να μη βλέπει γύρω του. Ξάφνου σε κάποια ερημιά συναντάει το «μεθυσμένο κορίτσι» να κλαίει ολομόναχο. Το πλησιάζει και πάει να το χαϊδέψει, μα εκείνο ευθύς βγάζει απ’ τον κόρφο του ένα μαχαίρι και σαν αστραπή του κόβει το κεφάλι. Πέφτοντας κατά γης το σώμα του Οδοιπόρου, μεταμορφώνεται και γίνεται ο «Αλκιβιάδης». Κι από εκείνη τη στιγμή ο Αλκιβιάδης ψάχνει μέσα του να βρει τον Οδοιπόρο. Το Μεθυσμένο Κορίτσι βυθίζεται σ’ ένα πηγάδι για να ενωθεί με το είδωλο ή του Οδοιπόρου ή του Αλκιβιάδη….αυτό ποτέ δε θα το μάθει. Και ο Οδοιπόρος αδιάκοπα θα τριγυρνά μέσα στο σώμα του Αλκιβιάδη και μέσα στα οράματα του βυθισμένου κοριτσιού.
Μ.Χ.
(από το εξώφυλλο του δίσκου)
Σήμερα η μουσική μας ανάσα είναι μεγάλη και ακριβή, πολύ ακριβή, έχει ηλικία 35 χρόνων, είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που το ακούς σαν να βγήκε σήμερα ή αύριο, η εκφορά του λόγου, η ποιητική ματιά, η μουσική και η ενορχήστρωση παραπέμπουν σε μια αισθητική αξεπέραστη. Για να τον ανεβάσω (ολόκληρο) αυτόν τον δίσκο του 1973 ζήτησα την άδεια της Χ. μια που ανήκει στις ακριβές προίκες που κουβαλάει από τα 16 της (εγώ την ακούμπησα μερικά χρόνια αργότερα), σίγουρα δεν έχει σκοπό η ακρόαση αυτής της μουσικής ούτε τη διασκέδαση ,ούτε και την ομαδική απόλαυση, περισσότερο σαν ατομική προσήλωση το νιώθω σε μια σταθερή αναφορά που όλοι μας την έχουμε ανάγκη.
|
Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008
ΚΟΥΝΤΟΥ ΛΟΥΝΑ ΒΙΝΙ
.JPG)
Πάντα όταν άκουγα αυτό το κομμάτι αναρωτιώμουν τι σημαίνει το "κούντου λούνα βίνι" που τραγουδαν οι βλάχοι και που ότι και να γίνει " quand vint la lune" "όταν ήρθε το φεγγάρι" την αυτονόητη βεβαιότητα τραγουδούν. Η προσφορά της φίλης Στέλας (βλάχικης καταγωγής) και της μητέρας της καθοριστική για την ακρίβεια των παραπάνω Της Χ. για την μεταγραφή στη Γαλλική γλώσσα που τόσο μοιάζει με τη βλάχικη. Το εξώφυλλο το δίσκου έχει ένα αυστηρό σημείωμα του Συνθέτη που μας επισημαίνει πως το "θέμα των τραγουδιών είναι η αθάνατη Ελλάδα σ' όλη την ένδοξη διαδρομή της και γι' αυτό απαιτείται προσήλωση θρησκευτικότητα και εί δυνατον νηστεία" Εγώ τι έκανα? τα πάντρεψα όλα αυτά μαζί,τράβηξα και την πανσέληνο του Αυγούστου που μας πέρασε και σας τα κερνώ Γενάρη μήνα...
|
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008
Θυμήσου...
Ο αστρίμωχτος Στρυμώνας έλεγε ο Πενζίκης και δίπλα η Αμφίπολη με τις παλαιοχριστιανικές βασιλικές, το γυμνάσιο των κλασικών χρόνων,την άθικτη σχεδόν ελληνιστική έπαυλη,τα ψηφιδωτά,τα τείχη,και τη μοναδική ξύλινη θεμελίωση της γέφυρας του 5 ου π.χ. αιώνα και το εξαιρετικό μουσείο αλλά και τη μοναξιά των αρχαιοφυλάκων της που δε βλέπουν έλληνα επισκέπτη σχεδόν ποτέ,δε φταίει για όλα τα στραβά η Πολιτεία φίλοι μου...
|
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008
Στον Καετάνο
Εδώ θα πάμε μωρέ να κατοικήσουμε στη "νεφελοκοκκυγία" με τα βιβλία μας, τα αστείά μας αλλά και τα σοβαρά μας α και με τους υμνουςμας. Στον Καετάνο και μην το πάρει τοις μετρητοίς και νομίσει πως βρίσκεται "στο κλουβί με τις τρελές" και στη Λορελάη, αυτή ας το πάρει όπως θέλει αλλά μακριά η "μαύρη καλλονή με τα πράσινα μάτια"
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008
ψάχνοντας το Ριτσάκι
εδώ η συνέχεια για τη Ρίτσααλλά και εδώγάτεςλέτε να τη φάγαν? αλλά ας δούμε τιέγινεπαρακάτω. Για την Μέρη που μόνο αυτή μου είπε να συνεχίσωτην ιστορία αν και έκανα λάθος στη σειρά, ελπίζω να βγεί άκρη.
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008
Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2008
Αν μου επιτρέπετε?
Την ιδέα την πήρα από τη Μέρη... από κει πέρα ο Τσαρούχης, ο Χατζιδάκις,το ρεμπέτικο και η κουβέντα περί ζεϊμπέκικου έκαναν την υπόλοιπη δουλειά...και μιά παράκληση στα θηλυκά. Μην μετράτε τον ανδρισμό με κλισέ, τίποτα μην μετράτε με κλισέ,εμπιστεφθήτε το αισθητήριο σας...
|
Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008
Συνδιασμοί...
Σε όσους αποζητούν Λυβικό,ζέστη και ήλιο
Και στην ψυχούλα που δεν απαρνιέται το "Μεγάλο κάστρο" και καλά κάνει,οι ρίζες, μας κρατούν όρθιους.
Και σ'αυτήν που μεταμορφώνει σε ακριβά κοσμήματα τις λέξεις,να ξέρει το Νησί της Κίρκης δυό βήματα πιο πέρα...
Και στον φίλο που καταγγέλει με συνέπεια όσα δε μας αξίζουν (αλλά να μας πεί τι το πότισες μωρέ αθεόφοβε το γατί για να πλαγιάσει έτσι πάνω στο ποντίκι?)
και βέβαια οι νότες που ακολουθούν κι'αυτές Λυβικό είναι...
|
Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008
Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008
Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008
Ευχές σε όλους εσάς
τα χρόνια της να φτάσετε,έστω και μαζί με τις ρυτίδες της,την αντοχή της και τη σοφία της ν' άχετε ,πάντα πολύτιμοι οι καρποί σας κι'αν μπείτε και σε μύθους ακόμα καλύτερα...
|
και οι γραφές σας πάντα να έχουν παραλήπτη...
Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2008
Καλλιά στα όρη μοναχός,αλήτης και διωγμένος
παρά στη Κρήτη να'σουνα χοχλιός αλευρωμένος.
Στην αγαπημένη ανάμνηση της.
|
Μέρη σε σένα βασίζομαι,δώσε εσύ τη συνταγή να ελαφρύνει το πράμα, εσύ καταλαβαίνεις πως μερικές φορές είναι δύσκολες οι αναρτήσεις...
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008
Σήμερα το πνέυμα το like περιστέρι αφού μας φώτισε τόσους χριστιανούς δεν έχει ρε παιδί μου καμιά αναστολή να χορτάσει την πείνα του από μουσουλμανικά χέρια, αυτό είναι διαπολιτισμικότητα, ε ας το υμνήσουμε και με Αριστοφάνη σε μουσική Χ. Χαλάλι του...
|
Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008
Τα αγιασάμε και φέτος το ύδατα,να μπορέσουν να διαλύσουν ακόμα πιο πολλά χημικά και αντιηλιακά με μεγάλους δείκτες προστασίας,να γίνουν οι ομπρέλλες ακόμα περισσότερες το καλοκαίρι,να χωρέσουν τα αυτοκίνητα των λουομένων,τα ταχύπλοα των νεόπλουτων,να μυρίσουν τα γυράδικα με τσίκνα που θα φτάνει μέχρι τις μύτες των παραθεριστών,να είναι ανεκτικά μαζί μας για κανένα δίμηνο και ύστερα να τ' αφήσουμε πάλι στην ησυχία τους...
Μιάθλιμένη αρχόντισσα είναι η θάλασσα τελικά
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008
Παιδιά, μόνο παιδιά αγνωστα που τους έκλεψα τη στιγμή ή λέτε να τη χάρισαν?
Σήμερα δεν βάζω μουσική, την έβαλε η Λορελάη, εγώ απλά διάλεξα τη φωτογραφική λεζάντα...
Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008
jeu de mots
|
...και ρύζι με το γάλα και γάλα με το ρύζι και κολοκυθοστούμπουρα κ'ειχαν και κείνα ρύζι. Αυτό το'λεγε και το λέει ο θείος Γιώργης ο Ανωγειανός κάθε φορά που βλέπει αυτό το φαγητό στο τραπέζι, τώρα τι θέλει να πεί ο ποιητής θα σας γελάσω jeu de mots
Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008
Η πίττα είναι της Κυρά-Χρυσάνθης, μια απάντηση στο μονοπώλιο της νοικοκυροσυνής,ονόματα δε λέμε,μόνο που την κάναμε κομμάτια για να βρούμε το φλουρί και την αδικήσαμε γευστικά,τα χιόνια είναι μήπως και ζηλέψετε, ελάτε πείτε το δεν είναι ντροπή, και η μουσική το παράδειγμα για το φιρί-φιρί προς τους εραστές της γραμματικής και της ορθογραφικής ακρίβειας.Όλο και κάπου θα σας βρείτε
| 07 Πας φιρί φιρί.w... |
Συνδιασμοί παράταιροι και παράκαιροι
|
Με την προσμονή της Άνοιξης και σε πείσμα της θερμοκρασίας...και με τη φαντασία του Γκάτσου και τη μελωδία του Χ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
