Σήμερα 3 του Νοέμβρη είναι του Αη Γιώργη,αλλά όχι του κανονικού,εκείνου του άλλου.
Οι μνήμες οι δικές μου,παιδικές βέβαια,από αυτή την γιορτή έχουν να κάνουν με το καζάνι, που θα πεί με τον αποστακτήρα που βγάζει την τσικουδιά (ρακή) και που το είχε ο πατέρας σε ένα μικρό χώρο στην άκρη του χωριού,θυμάμαι ήταν παραγωγή ελεγχόμενη που θα πεί το καζάνι ήταν σφραγισμένο με βουλοκέρι που ερχόταν η αστυνομία και το ξεσφράγιζε για 3 μέρες, μέσα στις 3 αυτές μέρες έπρεπε να αποσταχθεί όλη η ποσότητα των στράφυλων (στέμφυλα= ότι μένει ύστερα από το πάτημα για παραγωγή κρασιού), όπως καταλαβαίνετε η δουλειά δεν σταματούσε μέρα-νύχτα, ήταν και η μάνα μαζί στη δουλειά, εκεί λοιπόν με γιόρταζε η μάνα μου με ενα κέρασμα απλό, λίγα μύγδαλα, κανένα καρύδι και τσικουδιά από κεί που έτρεχε. Μιά γιορτή χαμηλών τόνων στις αρχές του Νοέμβρη που πάντα τη θυμάμαι με μιά γλύκα στο νού.
ΚΥΡΙΑ ΓΙΩΡΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ ΜΑΣ.
