Κατάνυξη...

Ο ΜΥΘΟΣ
Ο οδοιπόρος περπατάει αδιάκοπα νύχτα και μέρα. Προσπαθεί να μη θυμάται και να μη βλέπει γύρω του. Ξάφνου σε κάποια ερημιά συναντάει το «μεθυσμένο κορίτσι» να κλαίει ολομόναχο. Το πλησιάζει και πάει να το χαϊδέψει, μα εκείνο ευθύς βγάζει απ’ τον κόρφο του ένα μαχαίρι και σαν αστραπή του κόβει το κεφάλι. Πέφτοντας κατά γης το σώμα του Οδοιπόρου, μεταμορφώνεται και γίνεται ο «Αλκιβιάδης». Κι από εκείνη τη στιγμή ο Αλκιβιάδης ψάχνει μέσα του να βρει τον Οδοιπόρο. Το Μεθυσμένο Κορίτσι βυθίζεται σ’ ένα πηγάδι για να ενωθεί με το είδωλο ή του Οδοιπόρου ή του Αλκιβιάδη….αυτό ποτέ δε θα το μάθει. Και ο Οδοιπόρος αδιάκοπα θα τριγυρνά μέσα στο σώμα του Αλκιβιάδη και μέσα στα οράματα του βυθισμένου κοριτσιού.
Μ.Χ.
(από το εξώφυλλο του δίσκου)


Σήμερα η μουσική μας ανάσα είναι μεγάλη και ακριβή, πολύ ακριβή, έχει ηλικία 35 χρόνων, είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που το ακούς σαν να βγήκε σήμερα ή αύριο, η εκφορά του λόγου, η ποιητική ματιά, η μουσική και η ενορχήστρωση παραπέμπουν σε μια αισθητική αξεπέραστη. Για να τον ανεβάσω (ολόκληρο) αυτόν τον δίσκο του 1973 ζήτησα την άδεια της Χ. μια που ανήκει στις ακριβές προίκες που κουβαλάει από τα 16 της (εγώ την ακούμπησα μερικά χρόνια αργότερα), σίγουρα δεν έχει σκοπό η ακρόαση αυτής της μουσικής ούτε τη διασκέδαση ,ούτε και την ομαδική απόλαυση, περισσότερο σαν ατομική προσήλωση το νιώθω σε μια σταθερή αναφορά που όλοι μας την έχουμε ανάγκη.

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA