Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Μια αντιγραφή μόνο έκανα...μετά λύπης μου.



Πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων;


Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος είναι ένας ελευθερόφρων (που η πλειοψηφία αποκαλεί αιρετικό) ο οποιος επιβιώνει μέσα στην ασφυκτική επαρχιώτικη ατμόσφαιρα της χώρας μας, χάρη στο θάρρος και την αναμφισβήτητη ευφυΐα του. Ακόμα και όσοι διαφωνούν με τις απόψεις του θα έπρεπε να τιμούν το σθένος του να είναι ο εαυτός του. Είναι ακριβώς το αντίθετο του λαϊκιστή.
Γνωστές οι αιρετικές απόψεις του για πολλά θέματα. Ανάμεσα σε αυτά και τα αποκαλούμενα «εθνικά».
Ειδικά αυτές, για το «Μακεδονικό ζήτημα» και τις μειονότητες στην Ελλάδα, τις έχει εκφράσει στις εκπομπές του, στα άρθρα του, στο πρόσφατο βιβλίο του – ακόμα και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 2005, όταν χειροκροτήθηκε μιλώντας για τους αποκλεισμένους Έλληνες. (Ναι, ανάμεσά τους είχε αναφέρει και τους: «συμπολίτες μας Μακεδόνες»).
Τις ίδιες απόψεις εξέθεσε προχθές και σε ερώτηση μικρού τηλεοπτικού καναλιού. Διευκρινίζοντας ότι είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν το ΠΑΣΟΚ στο οποίο εργάζεται ως σύμβουλος επικοινωνίας.
Και ξαφνικά, την άλλη μέρα, απολύεται από τον Γιώργο Παπανδρέου. Η ανακοίνωση του κόμματος λέει: «Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, με τις οποίες εξέφρασε προσωπικές πολιτικές του θέσεις για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, λόγοι δεοντολογίας επιβάλλουν τη διακοπή της επαγγελματικής σχέσης του με το ΠΑΣΟΚ».
Αδιανόητο! Απολύεται κάποιος επειδή «εξέφρασε προσωπικές θέσεις» που δεν άρεσαν στον εργοδότη. Ο οποίος (τι υποκρισία!) τις γνώριζε ήδη πολύ καλά.
Νέο εργασιακό ήθος. Ο συνεργάτης κρίνεται, όχι για την επαγγελματική του επάρκεια, αλλά για τις απόψεις του. Δεν μένει παρά να επανέλθουν τα πιστοποιητικά κοινωνικών (τώρα εθνικών) φρονημάτων.
Και να σκεφθεί κανείς ότι κάποτε είχα επαινέσει τον Γιώργο Παπανδρέου για το ανοιχτό του μυαλό και το ήθος του. Τώρα, λαϊκιστής. Τι κατάντια!

Υ. Γ. Και μη μου πείτε ότι το 90% των Ελλήνων διαφωνεί με τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Η δημοκρατία φαίνεται ακριβώς εκεί!


© Nίκος Δήμου Κείμενα - Φωτογραφίες: Νίκος Δήμου