Τώρα που οι εκλογές είναι πια παρελθόν, τώρα θα προσπαθήσω να μιλήσω λίγο σοβαρά και να εξηγήσω την αντιπάθεια μου στην κυβέρνηση που μας άφησε χρόνους.
1. Πάντα από καταγωγή, οικογένεια κλπ ήμασταν από την άλλη μεριά, ποτέ κανένας ούτε στην στενή ή την ευρύτερη οικογένεια δεν υπήρξε αστυνομικός, στρατιωτικός, δικαστικός κλπ (αυτή θα μπορούσε να είναι η «βιολογική» εξήγηση του φαινομένου, αν και είμαι πάντα κατά των «βιολογικών» προσεγγίσεων)
2. Στον χώρο της δουλειάς μου, χώρο που έχει να κάνει με την ψυχική αρρώστια, την ψυχιατρική πρακτική των ιδρυμάτων και την προσπάθεια επανασύνδεσης με την ζωή των συνανθρώπων μας που έχουν χάσει τα πάντα, δικαιώματα, οικογένεια, φίλους, ευκαιρίες και πολλά ακόμα, μόνο και μόνο γιατί κάποτε είχαν την ατυχία να πέσουν στα γρανάζια της ψυχιατρικής περίθαλψης-διαχείρισης- προκατάληψης κλπ κλπ κλπ. Ε λοιπόν αδέλφια, στον χώρο αυτό τα τελευταία 5 χρόνια έγιναν τόσα πολλά βήματα προς τα πίσω, ώστε όλα όσα είχαμε πετύχει τα πολλά προηγούμενα χρόνια με τις όποιες δυσκολίες (γιατί τίποτα δεν χαρίστηκε…) ΟΛΑ ακυρώθηκαν και μαζί πολλά όνειρα και ελπίδες ανθρώπων που μόλις είχαν μάθει πάλι να ονειρεύονται και να ελπίζουν και μαζί έγινε και μια μεγάλη καταστροφή ανθρώπινων πόρων, φοβάμαι μη αναστρέψιμη πια. Τόσο σε κεντρικό σχεδιασμό όσο και τοπικό επίπεδο οι πολιτικές και οι πρακτικές τους υπήρξαν καταστροφικές.
Δε λέω και στους άλλους τομείς, οικονομία, παιδεία κλπ επίσης χάλια τα πήγαν. Η πολιτική τους στην ψυχική υγεία όμως ήταν εγκληματική.
|
