Σήμερα το πρωί πήρα τα εύσημα μου, από τον πιο αυστηρό κριτή μου, παρ'όλο που εγώ το διακωμωδώ και "λέω πως η κάθε κουκουβάγια το κουκουβαγάκι της" κι'όλα αυτά σε ένα συνέδριο για τις "Νέες προκλήσεις στην Κοινωνική Φροντίδα" λες και απαντήσαμε στις παλιές τρομάρα μας...Ε ύστερα να μην κεράσω και γω ένα νερό δίπλα στη θάλασσα? με θέα το Λευκό (που λέει ο λόγος) Πύργο? Αλλά και σεις μην νομίζεται πως όταν δεν εμφανίζομαι λουφάρω! Σαν ενήλικας λοιπόν έρχομαι να δικαιολογήσω μόνος μου τις απουσίες μου...
5 σχόλια:
Καλησπέρα, αδελφέ μου. Τι ωραία εικόνα, τι ωραία πόλη, τι ωραία παρουσία η παρουσία εσάς των δύο.
ΥΓ. νομίζετε όχι νομίζεται. Επιτέλους!
Το ρήμα είναι πια παθητικό. νομίζεται από κάποιους κάτι, πιστεύεται από τους περισσότερους πως δεν πάνε καλά τα πράγματα. Δεν είπε η Γυριστρούλα πως τα λάθη γεννούν τη γλώσσα? Αμάν πιά!!!!!!
Αυτήν να ακούς κι αν δε βρεθείς στης Γριάς το πήδημα...
Να σου πω κύριε που πήρες ψηλά τον αμανέ και νομίζεις πως μπορείς να λείπεις όσο σου καπνίσει και να ρχεσαι οπόταν θέλεις
έτσι θα δικαιολογήσεις απουσίες;
Για δώσε δείγματα εμπράκτου μετανοίας (μη σου πω φέρε και τον κηδεμόνα σου)
για ρίξε κάτι σε μουσικό
(άντε και κάνει και ζέστη!)
Γιώργο μου, εγώ στις δικαιολογώ όλες τις απουσίες -θα μπορούσα να κάνω κι αλλιώς;... :)))
φιλιά και στους δυο!
Δημοσίευση σχολίου