Όπως το λες Γίωργο μου, ο λεκτικός στιγματισμός συμβάλλει και αντικατοπτρίζει την κοινωνική απομόνωση αυτών των ανθρώπων, που μπορεί να διαφέρουν, αλλά και δικαιώματα έχουν όπως κι εμείς, και ομαλά ενταγμένοι μπορούν να είναι. Αλλά τι ευαισθησίες να περιμένεις από μια κοινωνία εγωπαθή και ανεξέλεγκτα χρησιμοθηρική. Γιατί να φροντίσει τέτοιους ανθρώπους μια τέτοια κοινωνία; τους αποβάλλει σαν περιττό βάρος. Έτσι απλά.
Λορελάη άκου κι αυτό. Σύμφωνα με ΄μελέτες σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια και μανιοκατάθλιψη (τον σκληρό πυρήνα δηλαδή της ψυχικής αρρώστιας) η πρόβλεψη για την εξέλιξη της νόσου είναι περίπου 10 φορές χειρότερη στις χώρες τις ανεπτυγμένες από τις χώρες του τρίτου όπως τον λέμε κόσμου όπου ο κοινωνικός ιστός εξακολουθεί να υφίσταται και οι άνθρωποι είναι πιό ανεκτικοί από μας τους ανεπτυγμένους....
Ναι, άλλωστε θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια και απο αφηγήσεις των γονιών μας, πώς οι "τρελοί" ή οι "καθυστερημένοι", στα χωριά ιδιαίτερα, αγκαλιάζονταν από την κοινότητα και συχνά είχαν και ενεργό κοινωνικό ρόλο, αξιοποιούνταν με κάποιον τρόπο, και δεν έμεναν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Κι ακόμα στα χωριά το βρίσκεις αυτό. έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένα παραδείγματα. Η πόλη όμως είναι ανελαστική. Δεν έχει περιθώριο για διαφορετικότητες. Ακόμα και για τις πιο ήπιες περιπτώσεις. Η αύξηση των ποσοστών των νευρώσεων δεν είμαι σίγουρη αν καταγράφει πραγματικές διαταραχές ή την έλλειψη ανοχής της κοινωνίας στην απόκλιση από τον μέσο όρο.
Αυτή η λεκτική βία ανεξίτιλη μένει ακόμα και για άτομα υποτίθεται υγιή. Η νόσος της εποχής. Και βρίσκεται σε έξαρση αυτή την εποχή Τι να πω ...τι να πω...
4 σχόλια:
Όπως το λες Γίωργο μου, ο λεκτικός στιγματισμός συμβάλλει και αντικατοπτρίζει την κοινωνική απομόνωση αυτών των ανθρώπων, που μπορεί να διαφέρουν, αλλά και δικαιώματα έχουν όπως κι εμείς, και ομαλά ενταγμένοι μπορούν να είναι. Αλλά τι ευαισθησίες να περιμένεις από μια κοινωνία εγωπαθή και ανεξέλεγκτα χρησιμοθηρική. Γιατί να φροντίσει τέτοιους ανθρώπους μια τέτοια κοινωνία; τους αποβάλλει σαν περιττό βάρος. Έτσι απλά.
Λορελάη άκου κι αυτό. Σύμφωνα με ΄μελέτες σε ανθρώπους με σχιζοφρένεια και μανιοκατάθλιψη (τον σκληρό πυρήνα δηλαδή της ψυχικής αρρώστιας) η πρόβλεψη για την εξέλιξη της νόσου είναι περίπου 10 φορές χειρότερη στις χώρες τις ανεπτυγμένες από τις χώρες του τρίτου όπως τον λέμε κόσμου όπου ο κοινωνικός ιστός εξακολουθεί να υφίσταται και οι άνθρωποι είναι πιό ανεκτικοί από μας τους ανεπτυγμένους....
Ναι, άλλωστε θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια και απο αφηγήσεις των γονιών μας, πώς οι "τρελοί" ή οι "καθυστερημένοι", στα χωριά ιδιαίτερα, αγκαλιάζονταν από την κοινότητα και συχνά είχαν και ενεργό κοινωνικό ρόλο, αξιοποιούνταν με κάποιον τρόπο, και δεν έμεναν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Κι ακόμα στα χωριά το βρίσκεις αυτό. έχω στο μυαλό μου συγκεκριμένα παραδείγματα. Η πόλη όμως είναι ανελαστική. Δεν έχει περιθώριο για διαφορετικότητες. Ακόμα και για τις πιο ήπιες περιπτώσεις. Η αύξηση των ποσοστών των νευρώσεων δεν είμαι σίγουρη αν καταγράφει πραγματικές διαταραχές ή την έλλειψη ανοχής της κοινωνίας στην απόκλιση από τον μέσο όρο.
Αυτή η λεκτική βία ανεξίτιλη μένει ακόμα και για άτομα υποτίθεται υγιή. Η νόσος της εποχής. Και βρίσκεται σε έξαρση αυτή την εποχή
Τι να πω ...τι να πω...
Άντε κουράγιο....
Δημοσίευση σχολίου