Υψώνουν ελπίδες προς τα πάνω, δρόμοι κοντινοί και παράλληλοι, σκέφτομαι πως όλοι αυτοί οι θρησκευτικοί πόλεμοι δεν γίνονται απ'τους πιστούς ούτε για την πίστη.
Γιατί αυτός ο κόσμος να είναι έτσι?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
6 σχόλια:
Αυτά τα γιατί και πόσα γιατί
Υ.Γ. Για τη μουσική ανάσα ευχαριστώ... Ξέρεις πόση ανάγκη την είχα;
Γιατί, καλέ μου, πίσω από μιαν ανάγκη, αυτή της θρησκευτικής πίστης, στήθηκαν μαγαζάκια χίλια δυο που υπηρετούν άλλες ανάγκες, της εξουσίας, της κυριαρχίας, του κέρδους. Τίποτε δεν μας είναι ξένο από τα ανθρώπινα, έτσι δεν είναι;
Και μείναν τα μνημεία για να τα βλέπουμε και να σκεφτόμαστε...
Διάφορο, νιτερέσο, όφελος, κέρδος με πολλά και ποικίλα επίθετα είναι η δέσμη των λόγων που απαντούν στο γιατί σου, γιώργη.
Σχετίζεται άμεσα και με τη στέρηση των κονδυλίων για τη συνέχιση της λειτουργίας των θεραπευτικών κοινοτήτων και με την οικονομική αφαίμαξη των σχολείων και με τη ζαχοπουλιάδα κτλ. κτλ.
Είναι απλά τα πράγματα.
Ε, λοιπόν όχι, Θερσίτη μου. Το νιτερέσο, το όφελος το υλικό δεν είναι το χειρότερο κακό. Γιατί αν μη τι άλλο αυτό είναι κάτι χειροπιαστό, έχει μια προφάνεια. Και είναι και εκτεθειμένο, άρα ευάλωτο. Το χειρότερο είναι ο... "ανθρωπακισμός". Η μάστιγα είναι τα τίποτα, τα "παντοειδή σκουπίδια" που έλεγες αλλού, που επειδή δεν μπορούν να είναι κάτι, καταστρέφουν, χτυπάνε πισώπλατα, ύπουλα, ό,τι καλό πάει να ξεμυτίσει. Αυτόι είναι που έχουν τον τρόπο να αφανίζουν, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα. Και να μην αφήνουν τίποτα να γεννηθεί. Άρα και να αντισταθεί στο νιτερέσο. Τα ανθρωπάρια, τα μικρόνοα, μικρόψυχα, κομπλεξικά ανθρωποειδή είναι η πηγή όλων των δεινών, γιατί είναι ανίκητα. Και είναι ανίκητα γιατί χρησιμοποιούν μέσα που μόνο αυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Όχι εμείς. εμείς είμαστε άοπλοι μπροστά τους. Αυτά δεν τα πιάνει ούτε η "φωτιά και το μαχαίρι", γιατί έχουν κάτι πιο ισχυρό ακόμη. την υποκρισία. και τον δόλο.
(ίσως μοιάζει άσχετο το σχόλιό μου με το θέμα, αλλά δεν είναι. αλυσίδα είναι όλα)
θα συμφωνήσω, λορελάη, αφού όλα πολεμιούνται εκτός από τη βλακεία. Όταν μάλιστα αυτή ενέχει και κακία, κακεντρέχεια, τότε είναι άτρωτη.
Δημοσίευση σχολίου