Μόλις τέλειωσα τη διόρθωση ενός κειμένου ενός Άγγλου περιηγητή που μιλά για το Άκτιο και την εκεί ναυμαχία. Ακρόπρωρα, τριήρεις, τετρήρεις έως και δεκήρεις περνούν μπροστά από τα μάτια μου. Και τι ακούω; Το πέρασμα σου των Χειμερινών Κολυμβητών. Οπότε δε με αιφνιδίασες, γιώργο. Είδα το σάιτ του φωτογράφου του φίλου σου και συναδέλφου μου και ζήλεψα, Γιώργη. ευχαριστώ.
Εν αναμονή του όμορφου καιρού λες; Εγώ όμως που δεν τάχω καλά με τις... εγκράτειες, τι θα κάνω;;; :))) Ναι, πολύ καλές οι φωτό του φίλου σου. Και ο Μπακιρτζής φυσικά. Πάντα.
Θερσίτη είπαμε ποτέ δεν θα γλυτώσω από τον κλάδο... "Ο κλάδος θα μ'ακολουθεί..." να γίνω και γω μιά φορά ιερόσυλος. Λορελάη εδώ οι καλές οδηγίες εγκράτειας και αυτοπειθαρχίας, καμία σχέση μεταξύ μας εδώ που τα λέμε,σαν τις ασκήσεις θάρρους του Λαζόπουλου στους Μήτσους θυμάσαι?
Μία είναι η καλύτερη συμβουλή εγκράτειας: Να ενδίδεις. Μόνο τότε έχεις ελπίδα να βρεις κάποτε ένα μέτρο και μια ισορροπία, αν κι αυτά είναι...για να χάνονται ενίοτε...
7 σχόλια:
Μαγειρεύεις, Γιώργο; (Δε σε πειράζω. Πολύ σοβαρά ρωτώ)
Υ.Γ. Μπακιρτζής ναι;
Μαγειρεύω όσο πάει και λιγότερο και κλέβω τη δόξα των άλλων όσο πάει και περισσότερο...Ακριβώς αυτός.
Μόλις τέλειωσα τη διόρθωση ενός κειμένου ενός Άγγλου περιηγητή που μιλά για το Άκτιο και την εκεί ναυμαχία. Ακρόπρωρα, τριήρεις, τετρήρεις έως και δεκήρεις περνούν μπροστά από τα μάτια μου.
Και τι ακούω; Το πέρασμα σου των Χειμερινών Κολυμβητών. Οπότε δε με αιφνιδίασες, γιώργο.
Είδα το σάιτ του φωτογράφου του φίλου σου και συναδέλφου μου και ζήλεψα, Γιώργη.
ευχαριστώ.
Εν αναμονή του όμορφου καιρού λες; Εγώ όμως που δεν τάχω καλά με τις... εγκράτειες, τι θα κάνω;;; :)))
Ναι, πολύ καλές οι φωτό του φίλου σου. Και ο Μπακιρτζής φυσικά. Πάντα.
Θερσίτη είπαμε ποτέ δεν θα γλυτώσω από τον κλάδο...
"Ο κλάδος θα μ'ακολουθεί..."
να γίνω και γω μιά φορά ιερόσυλος.
Λορελάη εδώ οι καλές οδηγίες εγκράτειας και αυτοπειθαρχίας, καμία σχέση μεταξύ μας εδώ που τα λέμε,σαν τις ασκήσεις θάρρους του Λαζόπουλου στους Μήτσους θυμάσαι?
Μία είναι η καλύτερη συμβουλή εγκράτειας: Να ενδίδεις. Μόνο τότε έχεις ελπίδα να βρεις κάποτε ένα μέτρο και μια ισορροπία, αν κι αυτά είναι...για να χάνονται ενίοτε...
Δε φτάνει που άργησες να φανείς ωθείς και το κοινό στις απολαύσεις, στην κόλαση θα πας...
Δημοσίευση σχολίου