Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
Αη Γιώργης ο μεθυστής
Σήμερα 3 του Νοέμβρη είναι του Αη Γιώργη,αλλά όχι του κανονικού,εκείνου του άλλου.
Οι μνήμες οι δικές μου,παιδικές βέβαια,από αυτή την γιορτή έχουν να κάνουν με το καζάνι, που θα πεί με τον αποστακτήρα που βγάζει την τσικουδιά (ρακή) και που το είχε ο πατέρας σε ένα μικρό χώρο στην άκρη του χωριού,θυμάμαι ήταν παραγωγή ελεγχόμενη που θα πεί το καζάνι ήταν σφραγισμένο με βουλοκέρι που ερχόταν η αστυνομία και το ξεσφράγιζε για 3 μέρες, μέσα στις 3 αυτές μέρες έπρεπε να αποσταχθεί όλη η ποσότητα των στράφυλων (στέμφυλα= ότι μένει ύστερα από το πάτημα για παραγωγή κρασιού), όπως καταλαβαίνετε η δουλειά δεν σταματούσε μέρα-νύχτα, ήταν και η μάνα μαζί στη δουλειά, εκεί λοιπόν με γιόρταζε η μάνα μου με ενα κέρασμα απλό, λίγα μύγδαλα, κανένα καρύδι και τσικουδιά από κεί που έτρεχε. Μιά γιορτή χαμηλών τόνων στις αρχές του Νοέμβρη που πάντα τη θυμάμαι με μιά γλύκα στο νού.
ΚΥΡΙΑ ΓΙΩΡΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ ΜΑΣ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Χρόνια πολλά, Γιώργο μας. Ε, βέβαια, έτσι εξηγούνται όλα. Ένας άγιος κρητικός με τσικουδιές και ρακιές, όχι ξενέρωτοι καβαλάρηδες με δράκους και αρχοντοπούλες...
Λοιπόν θα ομολογήσω....
Εσένα καθόλου δε σε σκέφτηκα μα τον Άι- Γιώργη το μεθυστή όλη μέρα (λόγω τιμής)
Δεν ξέρω γιατί μου ήρθε η μάνα μου στο νου όπως τότε να λέει με ύφος επίσημο όλο το τυπικό της ημέρας το εορτολόγιο το τι γίνεται τι όχι να ρχονται τα παλιά μπροστά να τα μαθαίνουν οι καινούριοι άνθρωποι....
-Σήμερο είναι τ' αϊ-Γιωργιού του Μεθυστή που ανοίγουνε τα βαρέλια με το κρασί...
κι αρχινούσε τις παλιές δίχως τέλος ιστορίες για δοκιμαστές μεθυσμένους ....
Χρόνια σου πολλά Γιώργο μας
Τις πιο αγνές ευχές μας και τις ευχαριστίες μας για τις λαογραφικές καταγραφές σου, λαογράφε της παρέας. Το έχεις πάρει χαμπάρι πως είσαι ένας υπέροχος λαογράφος;
Πολύ μ' αρέσει αυτός ο φθινοπωρινός και γλυκομεθυσμένος Αϊ Γιώργης! Πρέπει να τ' ομολογήσω, έχετε ωραίες γιορτάδες στα μερη σου :)
Χρόνια πολλά πολλά και... γλυκομεθυσμένα Γιώργο μου
Η κ. Γιωργία ευχαριστεί και αντεύχεται συγκινημένη... :):):)
Ευχαριστώ, κανονίστε του χρόνου μη και το ξεχάσετε...
Δημοσίευση σχολίου