Εορτολόγιο Αναστασίας της φαρμακολυτρίας
Να χαίρονται που σ'αγαπούν και σ'έχουνε δική τους, για κόρη,μάνα,αδερφή,Βικτώρια και φίλο. Είν'η χαρά μισή-μισή κι η γνωριμιά τιμή τους.
Χρόνια καλά
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Γιορτάζει η δικιά μας; Δεν το πιστεύω. Ούτε το ήξερα βεβαίως. Ευχές λοιπόν του χρόνου να πίνουμε καφέ σε ωραία βεράντα βλέποντας την υπέροχη θέα στση Άνδρου τις κακοτοπιές.
Βάστα, Τασούλα.
Γιώργο μου, υπέροχε, σ' ευχαριστώ! Παραλίγο να μου πέσει το ποντίκι τώρα δα! Βρε συ, απίστευτε άνθρωπε, πρώτη φορά μαθαίνω ότι έχω απολυτίκιο, πόσο μάλλον να το ακούσω! Και την αγία μου δεν την είχα ξαναδεί. Νοστιμούλα είναι. Τι έκανε κι άγιασε;
Ήξερα μόνο ότι τη λένε φαρμακολύτρια, ήτοι φαρμακοποιό, αν και μερικοί κακόπιστοι μου λένε για φαρμάκια και βότανα. Όχι εσείς, ε θερσίτη μου;;
Αχ, αυτό θα ήτανε το τέλειο δώρο να σας έχω εκεί στην Αλαμανιά στα βράχια που έπαιζα μικρή, ΟΛΟΥΣ, ακούς θερσίτη, όλους!
Καλέ, η μικρή μας γιορτάζει;
Καλά και σ' έχουμε να μας θυμίζεις τα δέοντα
Δημοσίευση σχολίου