15-Αυγουστος και η Ελλάδα πανηγυρίζει, έτσι βρέθηκα και γω φέτος μετά από πολλά χρόνια σε πανηγύρι, αλλά τώρα πιά και τα πανηγύρια έγιναν πλαστικά, πλαστική η μουσική, πλαστικές οι φάτσες και τα βλέματα γύρω, πλαστικό και το φαγητό, δεν είμαι ο πλέον ειδικός στο είδος αλλά νομίζω πως όλο και περισσότερο η νεοελληνική φτήνια απλώνει τα δίχτυα της και στην ύπαιθρο. Τα παιδικά μπαλόνια ήταν η πιό χαρούμενη νότα της βραδιάς.
ΥΓ. Στην Κρήτη τα ίδια και χειρότερα.
|
3 σχόλια:
Δυστυχώς, αδελφέ μου, ο πολιτισμός, όταν φθίνει, φαίνεται σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής να παρακμάζει. Κι όταν οι διάφορες δημοτικές αρχές και δη οι δημοκρατικές προσκαλούν τα περιφερομενα μπουλούκια-αρπαχτικά του καλοκαιριού, για να λένε πως έδωσαν τροφή στο λαό τους, δεν έχεις να πεις τίποτε πια. Ακολουθείς τις μονήρεις επιλογές σου σε επίπεδο προσωπικό, φαμίλιας, παρέας.
Φιλιά και στους δυο σας.
Πήραμε την κάτω β΄ολτα που έλεγε και το άσμα και δεν υπάρχει και η όμορφή μου Παναγιώτα για να συμπληρωθεί το καρέ
Τα πράγματα σαφώς έχουν αλλάξει και μεις απροσάρμοστοι στα νέα δεδομένα των καιρών...
Καλημέρες Γιώργο
Μη μου στενοχωριέσαι Θα στήσουμε δικό μας πανηγύρι
Θερσίτη πολύ θα ήθελα να μην ήταν έτσι αλλά ...
Μέρη εμείς το έχουμε ήδη στήσει παραέξω τι γίνετε!
Δημοσίευση σχολίου