Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Αμοργός


Οι ελπίδες των γρύλων, οι γρύλοι μέσα στη θερισμένη καλαμιά με τον υγρό τους ήχο να διαλύουν την ησυχία της καλοκαιρινής νύχτας,η σκιά του φωτογράφου (να το θέλησε άραγε να ακουμπίσει τη σκιά του απάνω τους?) Στις ελπίδες των
γρύλων και του καλοκαιριού που ξεκινά. Στην ελπίδα για ξεκούραση, χαλάρωση και ήχους ακριβούς όπως των γρύλων.Στη Χ. που φωτογράφησε και είχε την ιδέα.

3 σχόλια:

Θερσίτης είπε...

Υπέροχο τραγούδι, αδελφέ μου. Να ομολογήσω πως δεν έχω τίποτε από τον Κύπριο.Η Αμοργός έχει τα μαγεία της και την ησυχία της. Η φωτογραφία από μιαν εποχή ανιμισμού, όπως και το τραγούδι.

gyristroula2 είπε...

Όλα ταιριάζουν: Τα ξερά χόρτα, η σκιά, το τραγούδι, η ποίηση, η εποχή, η διάθεση. Όμορφα!

meril είπε...

Συναισθηματισμός μας έπιασε ...απουσίες σημειώνονται...
Τι θέλει να πει ο ποιητής παιδιά;
Μάλλον πως κάποιοι περνούν καλά