Είναι μερικές γωνιές που σου μένουν στη μνήμη, δένουν με τους ανθρώπους και τον τόπο μιά τέτοια γωνιά είναι κι' αυτή. Η μουσική που δεν είναι μουσική αλλά το γνωστό ποίημα του Ελύτη είναι από τον "οίστρο" που τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά.
|
Σάββατο 19 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Αχ Γιώργο... με κάτι τέτοια δώρα με κάνεις... τελείως χώμα! ειλικρινά!
Καλημέρα Γιώργο
Αχ, βρε τι ωραία που ναι η ζωή....
Γιώργο, εγώ που ήρθα, δεν ακούω τίποτα, αν και κατεβαίνει το αρχείο. Ελπίζω να μην κρατήσει πολύ. Ωραία εικόνα πάντως.
εντάξει...
Το άκουσα! Λες και το έγραψε εκείνη. Λες και την είχε στο νου του, όταν το έγραφε.
Η φωνή της με τις ατέλειές της άκρως αισθαντική και ενδεικτική μιας άλλης ποιότητας ανθρώπου, ανθρώπων. ΠΟύ είναι αυτοί οι άνθρωποι, Γιώργο; Μήπως λιγοστεύουν επικίνδυνα;
Λορελάη στο ύψος σου, όχι για κάτι παλιοδώρα που είναι και κλεμένα...
Μέρη μπορείς να μου το λές καθημερινά αυτό?
Gyristroula το έκανε δικό της, αυτό είναι το ταλέντο...
Θερσίτη όχι μωρέ δεν λιγοστεύουν αλλά το θέμα είναι να τους ανακαλύπτουμε έγκαιρα!
Ουου! Έτσι κι αλλιώς αυτό λέω κάθε μέρα
Υ.Γ. Βάλε στα λινκς σου μια ψυχή να μην τρέχω ολοένα να τη βρω δώθε και κείθε
Μέρη γρίζες ζώνες δεν βάζω στα λιγκ,αφού ξέρεις οι εχθροί είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν...
Δε θέλω τέτοιες δηλώσεις Γιώργο
Όλα κι όλα....
Αλλά ας το διαπραγματευτούμε
Τις ιστορίες μου για ένα λινκ]
Τι λες;
Υ.Γ. Μπέσα για μπέσα
Δημοσίευση σχολίου