Σάββατο 5 Απριλίου 2008

τζίτζικας



Για όσους βιάζονται να αυτοπροσδιοριστούν "τζίτζικες", ε να μην τους χαλάσουμε το χατήρι,εμείς ακούμε το τραγούδι τους,παρακολουθούμε τις "γύρες"τους και οι κορυφογραμές δικές τους.

20 σχόλια:

meril είπε...

Αχ, αυτό το τζιτζίκι...
Μέσα στο τραγούδι και στη ...γύρα

Χαλάλι του!

Λορελάη είπε...

Στην υγειά του αλανιάρικου της παρέας λοιπόν! (κατάλαβα! κατάλαβα!!! :)))))))))))
Αλλά Γιώργο έχω ένσταση. Δεν το πολυπέτυχες το τραγούδι αυτή τη φορά. Το δικό μας το φιλαράκι είναι της γύρας αλλά όχι παρατημένο και λυπημένο... Μες την καλή χαρά είναι! να βρεις άλλο τραγούδι, πιο... τζιτζικένιο!!!

gyristroula2 είπε...

χαχαχαχαχαχα! Τι το 'θελα η μαύρη και σου έβαλα ιδέα! Αχ, λορελάη, αν δεν είχα κι εσένα! (ωχ! τώρα το θυμήθηκα αυτό είναι ΤΟ ΜΟΝΟ που κατάλαβες...ωχ!)

Θερσίτης είπε...

Εγώ δεν είμαι τζίτζικας και αρνούμαι το συγχρωτισμό με παρόμοια παράσιτα. Κανένας μέρμηγκας στο χώρο;

Λορελάη είπε...

Γυριστρούλα μου τι εννοείς;;;;; Με κάνεις και ανησυχώ.......... :))))
(ή μήπως με βρήκατε χαζό και με πειράζετε; :)))))) Γιώργο πες τους, εσύ ξέρεις απ' αυτά :)))))))

gyristroula2 είπε...

θερσιτάκο μου, λίγα σποράκια και για μένα το φτωχούλι να ξεχειμωνιάσω δεν έχει;

gyristroula2 είπε...

λορελάη, ΓΙΑΤΙ κατάλαβες με την πρώτη ποιο είναι το τζιτζίκι ΓΙΑΤΙ ε;;;;;;
Ούτε καν προσποιήθηκες λίγη άγνοια έτσι για τα μάτια!

meril είπε...

Το μυρμήγκι θα τα κρατήσει όλα για την πάρτη του;
Όλα;

Θερσίτης είπε...

Ναι, όλα για μένα και τους εργατικούς φίλους της Αμφίπολης (Χ., βάλε ένα ακόμη ουζάκι!). Οι λοιποί στην πείνα. Καμιά συμπόνια. Κανένα έλεος.

meril είπε...

Ααα δεν παίζω.....
Αδερφέ Θερσίτη πρόσδεξε τη δέησι ημών των......(για να δω τι θα συμπληρώσεις)

Θερσίτης είπε...

... ολωλότων και οδωδότων πτηνών.
ΥΓ. Το μεταφραστικό αργεί τις Κυριακές.

meril είπε...

Πάντως πτηνά
Που σημαίνει έχουμε φτερά
Που σημαίνει ίσως και να πετάμε
Πρόσεχέ μας αδερφέ
Καραδοκούν κυνηγοί....

giorgos_st είπε...

Αναρχικέ μου τζίτζικα
Τραγούδα όλη μέρα
Ελεύθερος κι αγέρωχος
Τ’ αξίζεις πέρα ως πέρα

Μόνος για χρόνια έζησες
Με θάρρος και με πείσμα
Χωρίς καμιά βασίλισσα
Ή μπάτσους, ή κηφήνες
Αλλά και που μεγάλωσες
Και βγήκες στο κουρμπέτι
Μόνος και πάλι φωνακλάς
Ωραίος κι ερωτιάρης

Τον Αίσωπο παράτησε
Ξέχνα τον Λαφοντένο
Το σύστημά τους ύμνησαν
Τους δούλους, τους παρίες
Ενώ εσύ τους φώναζες
«Ήρθε το καλοκαίρι!»

Τι κι αν μυρμήγκια έρχονται
Το νέκταρ να σου κλέψουν
Κατούρα τους λεβέντη μου
Είναι εργάτες, δούλοι.
Δεν θα σε καταλάβουνε
Όσο κι αν τους φωνάξεις
«Ήρθε το καλοκαίρι!
Ήρθε η ώρα της χαράς!»

Ξεφώνισε, τραγούδησε,
Με όλη την καρδιά σου
Ψάλλε τον ύμνο στη ζωή
Την όμορφη, τη δύσκολη
Και άτυχη, και λίγη
Μην κουραστείς να μας το λες
«Ήρθε το καλοκαίρι!
Ήρθε η ώρα της χαράς!
Η ώρα της αγάπης!»

όση ώρα εγώ έκανα τη σιέστα μου εσείς οργιάσατε, ας δώσω μιά μικρή συμβολή στη τζιτζικοσυζήτηση, το καμμάτι είναι από το blog του Ν. Δήμου

meril είπε...

Με ξενέρωσες εντελώς...
Κι εγώ λεγα πως ήτανε δικό σου (υπό την έννοια πως άρχισες να βγάζεις τον ποιητικό σου εαυτό προς τα έξω)

giorgos_st είπε...

Μέρη βάζεις πολύ ψηλά τον πήχυ!!!

meril είπε...

Εγώ!!!
Εσύ τον έφτασες κει πάαανω!

Βραχονησίδα είπε...

Τέττιξ καὶ ἀλώπηξ

Αἰσώπου Μῦθοι



Τέττιξ ἐπὶ τινος ὑψηλοῦ δένδρου ᾖδεν. Ἀλώπηξ δὲ βουλομένη αὐτὸν καταφαγεῖν τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν. Ἄντικρυς στᾶσα ἐθαύμαζεν αὐτοῦ τὴν εὐφωνίαν, καὶ παρεκάλει καταβῆναι, λέγουσα ὅτι ἐπιθυμεῖ θεάσασθαι πηλίκον ζῷον τηλικαύτην φωνὴν φθέγγεται. Κἀκεῖνος ὑπονοήσας αὐτῆς τὴν ἐνέδραν, φύλλον ἀποσπάσας καθῆκε. Προσδραμούσης δὲ ὡς ἐπὶ τὸν τέττιγα, ἔφη• Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ αὕτη, εἰ ὑπέλαβές με καταβήσεσθαι• ἐγὼ γὰρ ἀπ᾿ ἐκείνου ἀλώπεκας φυλάττομαι ἀφ᾿ οὗ ἐν ἀφοδεύματι ἀλώπεκος πτερὰ τέττιγος ἐθεασάμην. Ὅτι τοὺς φρονιμους τῶν ἀνθρώπων αἱ τῶν πέλας συμφοραὶ σωφρονίζουσι.

Είναι η χειρα βοηθείας που ζητησε ο Θερσίτης.Αλλά ας ειμαστε μεγαλόψυχοι με τα φτερωτά...

giorgos_st είπε...

Βραχονησίδα καλώς ήρθες,αλλά πως το έγραψες σε πολυτονικό? έχεις κάποιο ειδικό πρόγραμμα?
Θερσίτη δηλαδή η κοινωνική προστασιά μόνο μεταξύ μυρμηγκιών?
Λορελάη σε βρίσκω σε καλό δρόμο,το έπιασες με το πρώτο
Gyristroula τι να τα κάνεις τα σποράκια μωρέ? τζίτζικας είσαι όχι σπουργίτι!
Μέρη που μπλέξαμε καλή μου με ζούδια και με έντομα? Πως θα τα βγάλουμε πέρα?

gyristroula2 είπε...

Τι λες τώρα; Ξέρεις εσύ τι τρώω κι όχι ο μύθος;

giorgos_st είπε...

Ο Αίσωπος μιλά για την εποχή του gyristroula,σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα...