Από εκδήλωση μέσα στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στην ταβέρνα "κιβωτό"
ευχαριστούμε Γιώργη για την παρουσία σου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
λες να μας βλέπουν??????
έχουμε ρεύμα σου λέω...
Πελάααααατες μου
Πληροφορίες
Την ίδια πετριά έχουμε...
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2008
(227)
- ► Δεκεμβρίου (16)
- ► Σεπτεμβρίου (14)
- ▼ Φεβρουαρίου (27)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2007
(48)
- ► Δεκεμβρίου (46)
8 σχόλια:
Αγαπώ όσο λίγους τραγουδοποιούς το Δραμουντάνη. Κι όσα κι αν πουν εναντίον του, δεν μπορώ παρά να τον αγαπώ. Εξάλλου έχει πάρει το χρίσμα από το Μάνο.
Πάντως δεν μπορώ να ακούσω το τραγούδι, ούτε το ...σκυλοτράγουδο.
Ε, ας πούμε λοιπόν ολόκληρο τ' όνομά του Γιώργης Δραμουντάνης. Και πως τον ξέρω εδώ και πάρα πολλά χρόνια καθώς υπάρχει κάποια ψιλοσυγγένεια (ξέρετε του συντέκνου μας ο σκύλος σύντεκνος είναι κι εκείνος)
Και γω τον αγαπώ αλλά γιατί να μην μπορείς να ακούσεις?
Μέρη όσο πάει και περισσότερες πλευρές σου είναι ενδιαφερουσες (πλην μιάς ξέρεις)
Τι όμορφο κομμάτι!!! ευχαριστίες Γιώργο.
Πες μας αν θέλεις και λίγα πράγματα για το πώς λειτουργούν αυτές οι εκδηλώσεις στους νοσηλευόμενους. Υπάρχει ανταπόκριση, τους βοηθούν, τις χαίρονται κλπ.;
Το φίλο σου με τα κουσούρια του....
Μήπως και γω δεν κάνω το ίδιο;
Όπως όταν μπαίνει μια ηλιαχτίδα στο σκοτάδι Λορελάη αλλά για να ανοίξει η πόρτα θέλει ακόμα...είδες την εκπομπή του Σ.Θεοδωράκη χτες το βράδυ στο Μέγκα? Ηταν πολύ καλύ γυρισμένη στο Δρομοκαϊτιο μακάρι να γίνόταν κι'άλλες
Δεν την είδα. Για τέτοιο θέμα και να λες εσύ ότι ήταν καλή, θα ήταν. Κρίμα...
Εγώ πρώτη φορά άκουσα και το κομμάτι και το όνομα του συνθέτη. Μου άρεσε πολύ, πράγματι θύμισε Μάνο.
Δημοσίευση σχολίου