Αφιέρωμα στο διαφορετικό,σε ότι δεν μας μοιάζει,σε ότι χαλά τη μόστρα και βγαίνει από το μαντρί,σε κάθε τι μη επιπεδο,μη προβλέψιμο και τελικά όμορφο. Στην
Ζωζώ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
λες να μας βλέπουν??????
έχουμε ρεύμα σου λέω...
Πελάααααατες μου
Πληροφορίες
Την ίδια πετριά έχουμε...
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2008
(227)
- ► Δεκεμβρίου (16)
- ► Σεπτεμβρίου (14)
- ▼ Φεβρουαρίου (27)
- ► Ιανουαρίου (32)
-
►
2007
(48)
- ► Δεκεμβρίου (46)
11 σχόλια:
Στο άλλο.....
Πόσο ζηλέψαμε αυτό το άλλο;
Καλή μέρα σ' όλους
Το ένα βήμα είναι να το δούμε μετά να το αποδεχτούμε,να του αναγνωρίσουμε το δικαίωμα να υπάρξει,το αν θα το ζηλέψουμε ύστερα είναι άλλη κουβέντα Μέρη.
Να το δούμε να το αποδεχτούμε...
Δίκιο έχεις...
Βιάστικα ...Η διαφορετικότητα σέρνει πόνο η διαφοροποίηση ωστόσο είναι το ζητούμενο (ενίοτε)
Έτσι είναι, η ομορφιά βρίσκεται στο διαφορετικό, το ανόμοιο. Δεν επιζητούμε την ισοπέδωση, την ομογενοποίηση, αφήνουμε όλα τα λουλουδάκια να ανθίσουν...
Αχ, αλήθεια; Μπορώ να ελπίζω;
Γυριστρούλα τι καταλαβαίνεις; Θ' αρχίσουμε τώρα (εμείς) τον καυγά; Δεν θα μου πάρεις τη σημαία (της διαφορετικότητας ) από τα χέρια...
meril, είπαμε, εσύ είσαι μικρή, τι άλλη διαφοροποίηση θέλεις;
Απαγορευονται τα σπασίματα "εκ της διευθύνσεως" και αι φωνασκίαι, οι παραβάται υποχρεούνται σε δημόσια ομολογία πως επισκέπτονται την "ανάσα" 20 φορές τη μέρα
Ομολογώ!(Μπορώ τώρα να φωνάζω λεύτερα;)
χαχαχαχαχα είσαστε φοβεροί! πετάμε τη σκούφια μας για διαφορετικότητα, ε;
Γιώργο ευτυχώς που τις μάζεψες τις φίλες μας, γιατί θα στο έκαναν μπάχαλο το μαγαζί! :)))
Ευχαριστώ για την Ζωζώ. Το Φορτηγό είναι ο δίσκος του Νιόνιου που με συγκινεί περισσότερο απ' όλόυς. Τον είχα πρωτακούσει παιδί, όταν τον αγόρασε ο αδερφός μου, και είχα πάθει ζημιά. Τον άκουγα και τον ξανάκουγα και δεν καταλάβαινα τι μού συνέβαινε... -να φανταστείς δεν ήξερα τι σημαίνει νταβαντζής, αλλά δεν ρώταγα κιόλας, γιατί φοβόμουν την... αποκάλυψη, έφτανε που ήταν κάτι... φοβερό!-
(δεν παινεύω κάθε φορά τις φωτογραφίες σου, γιατί μ' αρέσουν πάντα :)
Λορελάη είναι οι πρώτες που με βοήθησαν να το στήσω το μαγαζί γι'αυτό και τις αφήνω να χαίρονται πως μπορούν να το κάνουν μπάχαλο, για το Φορτηγό τι να πω? γεροντοεφηβία... (για μένα το λέω)
Ε, ένα χατίρι το χουμε...(χαμογελώ αυτάρεσκα και μη μου το χαλάτε)
Δημοσίευση σχολίου