Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2007

Για Θέατρο η ανάσα...



Get this widget | Track details | eSnips Social DNA



Χε χε χε περιμένατε Χατζιδάκι? Σας την έφερα όμως. Για τη φώτο έιναι 2 ημερών από την παρασταση του Κρατικού "Μιά κωμωδία" του Ι. Καμπανέλλη ,έργο του 1997,κάτι σε μούζικαλ και μαύρη κωμωδία. Ο Πλούτωνας θέος του Αδη και οι συνεργάτες του και συγγένεις του Αιακός, Ερμής,Χάρος,Κέρβερος κλπ μια χαρά τα πάνε , το πλεούμενο πάει και έρχεται στην Αχερουσία αλλά κάτι οι μικροαβαρίες και τα ακριβα ανταλλακτικά, κάτι ο Ερμής που τα παίρνει από τους νεκρούς για καμπίνα lux στο σκάφος και κάτι ο Ηρακλής που του θέλει σώνει και καλά να κάνει κανένα άθλο (θέλει να αποξηράνει την Αχερουσία και να φτιάξει δρόμο) και κάτι που αρχίζουν και οι νεκροί να έχουν επενδυτικά σχέδια, και μερικοί να λαϊκίζουν λέγοντας πως δεν υπάρχει δημοκρατία στον κάτω κόσμο,πάει κι' ο Πλούτωνας λίγες μερες διακοπές και του το κάνουν το μαγαζί Μπουρδέλο μεταφορικά και κυριολεκτικά,ξεκαρδιστικό το αποτέλεσμα και το έργο υπερπαραγωγή με ζωντανή μουσική χορό και τον Άγγελο Παπαδημητρίου στο ρόλο του Πλούτωνα πάρα πολύ καλό. Και γιατί σας τα είπα όλα αυτά?
1.Γιατί πολύ μου άρεσαν και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας.
2. Για να σκάσετε από τη ζήλεια σας
3.Για να άρχίσετε να σκέφτεσται και τη Θεσσαλονίκη σαν προορισμό.
Διαλέγετε και πέρνετε, καλημέρα από Θεσσαλονίκη.

8 σχόλια:

meril είπε...

Καλημέρα Θεσσαλονίκη (λοιπόν)
1. Ώστε να σκάσουμε από τη ζήλεια μας ε;
2. Κακέ άνθρωπε κατάλαβες την αδυναμία μου(στο θέατρο)
3. Γιαα πέρνα κι από μένα....

giorgos_st είπε...

Ποιός ειν' αυτός που τόλμησε και τα'βαλε μαζί μας? είναι τρελός? ή θέλησε να δει τη δυναμή μας. Μέρη όταν η αδυναμία γίνεται δύναμη...

Λορελάη είπε...

Εγώ πάντως και γέλασα με την περιγραφή, και έσκασα απ' τη ζήλεια μου. Όσο για την Θ/κη, πες κι άλλα, πες κι άλλα! Πού θα πάμε, τι θα φάμε, τι θα πιούμε κλπ. Δεν ψηνόμαστε έτσι εύκολα...

meril είπε...

Ε, είναι η σειρά σου Γιώργο να πεις τα σχετικά ...Αλλά λορελάη εγώ δεν έχω αμφιβολία καμία ...Ζάχαρη θα περάσουμε "γιατί να το κρύψομεν άλλωστε" μιά φιλοξενητική τάση την έχουμε οι ανθρώποι και δεν θα κ....

Θερσίτης είπε...

Ότι η Θεσσαλονίκη είναι η μεγάλη μας αγαπημένη ποιος δεν το ξέρει; Ότι μας μαγεύει με τους ανθρώπους της, την ιστορία της πώς να το κρύψουμε; Αδυναμίες είναι αυτές, Γιώργο, τις οποίες μπορείς να εκμεταλλεύεσαι. Δεν μπορούμε να αντιδράσουμε.
Δέξου όμως και τις ευχές μου για την καινούρια χρονιά.
ΥΓ. Μακάρι κάποτε να ανέβουμε και να βρεθούμε σε κανένα μαγικό μαγαζί της. Το πώς θα ξανακατηφορίσουμε θα είναι το πρόβλημα.

giorgos_st είπε...

Το ότι θα το χαρώ και πολύ μάλιστα να δω τις μούρες σας και να δείτε τη δική μου σ' αυτήν την αμφιλεγόμενη πόλη που αγωνίζεται να ισορροπήσει ανάμεσα στον Πενζίκη, τον Χριστιανόπουλο και τον Ψωμιάδη είναι αλήθεια,αν τσουγκρίζαμε και τα ποτήρια μας με λίγο τσίπουρο, κρασί η όποιο άλλο πνεύμα μας κάνει κέφι θα ήταν πανέμορφο, τα υπόλοιπα που θα φαμε,τι θα φάμε, που θα μείνουμε,μήπως ενοχλήσουμε κλπ λεπτομέρειες δίχως ουσία,κατά μόνας λοιπόν ή ομαδικά Θερσίτη.Μέρη.Λορελάη.και συ χαμένη στην κουζίνα Γυριστρούλα αποφασίστε το, Χαρά είναι να βρισκόμαστε με όσους και όσα διαλέγουμε,τα υπόλοιπα μας τα επιβάλλουν και δεν είναι και λίγα. Καλή χρονιά

gyristroula2 είπε...

Τα πέτυχες και τα τρία, giorgo, να δούμε τι θα μας κάνεις όλους εκεί. Εμένα μετά ή πριν το θέατρο θα με αφήσεις λίγο στου Χατζή, γιατί εγώ λατρεύω τις αδυναμίες μου...ακόμα κι όταν με πάνε γραμμή στον "πάτο του καζανιού"

giorgos_st είπε...

Αν είναι για καζάνι ζαχαροπλαστικής απλά τα πράγματα, τα άλλα της κολάσεως είναι πιο δύσκολα αλλά έχουμε και τον Παμπονηρότατο Ανθιμο για να του εξομολογηθείς gyristroula